Het Prinsesje met de Sproetjes

"een echt sprookje is een tragedie die goed afloopt"

Het kleine dappere Prinsesje houdt zoveel van haar grote lieve Domme Bron dat het pijn doet aan mijn oude ogen.
Ik wens ze alle bloedige wraak, maar daar gaat het ze vast niet om, eerder om rechtvaardigheid. Dat gaat nooit lukken met Trix als de Boze Stiefmoeder.
Ze zijn natuurlijk stapelgek: wie wil er nou bij een familie horen die je niet wil ? Ik wens ze met al mijn liefde toe dat ze gelukkig worden in hun folie-á-deux kasteeltje in Frankrijk.

Het Koningshuis verder zal mij aan mij reet roesten. Tachtig procent van Nederland wil ze, dus laat ze maar. Soms is de poppenkast zelfs wel leuk.

Waar ik me elke keer weer reusachtig mee amuseer is het gekronkel en hielengelik en hakkengeklap en diep gebuig en gestamel en de diepe eerbied waarmee heel het Vaterland, Paul Witteman, iedere socialist en Tom de Graaf reageren zodra er Oranje aan de horizon verschijnt. Mensen die iedere loopgraaf, ieder lastig gesprek, elke uitdaging grijnzend met getrokken pistool tegemoet treden, gedragen zich als honden onderaan de pikorde en gaan op hun rug liggen, pootjes omhoog.

Het is blijkbaar nog geen taalkenner opgevallen dat 'Majesteit' en 'de majesteit' door bijna iedereen door elkaar gebruikt wordt.
En die woorden betekenen echt iets heel anders :
'Majesteit' is een aanspreektitel, 'de majesteit' betekent : 'verhevenheid, oppergezag' .

God hebben ze overwonnen, en het water.

Heerlijk, Hollanders zo te zien kruipen

grjoep

steinmeijer.net