De Middenstand

Mijn reparateur Willem van Maanen had al gezegd : de sluitertijden van de automaat kan ik niet controleren. Ik nam de gok. Het zou niet fout kunnen gaan, want een OM sluiter kan niet korter dan 1/1000. Het kon toch. Ik kreeg voor straf drie ernstig onderbelichte films terug. Mijn sjieke zwarte OM2 body gaat dus naar een aanleunwoning. Verdiend, daar niet van, door het zwart verschijnt het messing, het lijkt wel een Vietnam-oorlogs Canon F1. Maar nu zocht ik voor mijn telelenzen (in die verte zoekt de film het maar uit) een automaat. Een OM10 dan maar, daar kan ik als het echt moet de filmgevoeligheid verstellen en zo in noodgevallen toch ingrijpen. Een OM10 is, zoals de Volkswagen van de 911, een goedkope versie van de OM1/2, maar het plastic ding werkt goed.
Ik heb drie, nu vier, body's, de zwarte aanleun-OM2, een zilveren OM1, een zwarte OM1 en nu die OM10, gebruik K200 en K64 door elkaar, heel soms negatieffilm, nog somser een snelle diafilm, dus ik heb achterop ieder een houdertje voor de filmsoort. De achterwand van een OM10 is niet verwisselbaar. Dus ik op zoek naar zo'n HAMA opplakding.
Hama is een firma die hebbedingetjes maakt voor fotografen, die grijnzend dumpt bij een optimistische fotomiddenstander en daar zat met Sinterklaas wel wat handel in. Tot een jaar of tien geleden. Ik weet waar ik zo'n ding moet vinden .
Er zijn in Amsterdam een paar fotozaakjes die nog bestaan omdat de middenstander van dienst al jaren eigenaar is van het pand. Die man heeft eigenlijk geen bedrijf, maar woont in zijn oudedagsvoorziening tot hij naar een aanleunwoning gaat. Hij zit niet te wachten op klanten, en de mensen die binnenkomen worden dan ook met alle drogisterij trucs behandeld. Je weet het, en doet er niets tegen. Bij die flutdingen ga je niet lang zoeken, parkeergeld tikt ook aan.
De enige nieuwe aanschaf die deze in tien jaar had gepleegd was een etiketmachientje dat euro's aangaf en een soort barcode.
En ja hoor ... Het Hama filmdoosjesdekseltjehoudertje kostte 5.35 Eur.
Maar het is zijn gewicht in goud waard, stel je voor dat ik een fout belichte film thuis krijg .

grjoep
steinmeijer.net