Het Moederdier

Midas Dekkers

Kan een vrouw hysterisch worden? Ik dacht van wel.
Wordt een man weleens hysterisch? Neen.
Hysterisch worden ís voor een man even onmogelijk als impotent worden voor een vrouw.
Het juiste orgaan ontbreekt.
Hysterie is vernoemd naar de hystera of uterus: de baarmoeder.
Volgens Plato was die een dier in een dier.
Dit beest in de vrouw wilde niets liever dan zwanger worden. Werd het niet op tijd bevrucht, dan barstte het in woede uit, waarbij anderè organen in de verdrukking kwa­men, bloedvaten werden afgekneld.
Wie bij de gedachte aan een wandelen­de nier al onrustig wordt, slaat de schrik om het hart als hij in oude boeken leest hoe de baarmoeder de buikholte ver­laat, de borst in om de vrouw van bin­nenuit bij de keel te grijpen. Niet voor niets staan vrouwen op het hoogtepunt van de hysterie naar lucht te happen. ,
Gelukkig kenden de Oude Grieken behalve de oorzaak ook de remedie.
Het best tegen hysterie hielp trouwen. Als de echtgenoot zich grondigvan zijn huwelijkse plichten kweet, was de kwaal snel verholpen.
Maar het kon ook zon­der man. Maagden en weduwen waren eenvoudigvan hun hysterie te genezen door middel van massage. Niet dáár in de nek maar op de plaats die nog eeu­wen als de binnenzijde van de dijen zou worden aangeduid. 
Aangezien hysterie een ziekte was, werd de massage verzorgd door een dokter. Maar die had daar Iang niet altijd zin in. Waarom moest hij ander­mans rotklusjes opknappen?
Veel artsen lieten het eenvoudige handwerk over aan een vroedvrouw.
Of ze raadden hun patiënte aan veel te gaan paardrij­den.
Volgens een vriendin van mij helpt zoiets overigens niks.
Je krijgt er, zegt ze, alleen een dove doos van.
Maar zij is dan ook niet hysterisch .
Na het paardrijden vond de man de trein uit.
In de goede oude tijd schom­melde die beslist niet onaangenaam. De beroemde zenuwinrichtingvan Parijs, bakermat van Sigmund Freud, schreef damespatiënten lange reizen over slecht spoor voor.
Maar een trein was toch wel een erg groot apparaat voor de massage van zo'n klein plekje.
Het werd tijd voor de vibrator. In 1889  vond George Taylor er een uit op stoom. Dat was misschien nog iets te veel van het goede. Nog voor het aanbreken van de zoste eeuw volgde de elektrische vibrator, negen à tien jaar eerder dan de elektrische stofzuiger en broodrooster.
Wellicht weerspiegelde deze volgorde de prioriteiten van de rnn­sument, oppert Rachei Maines in haar standaardwerk over de geneeskraeht van vibrators, met prachtige plaatjes van lustmachines die aanvankelijkveront­rustend veei aan een haakse slíjper doen denken, maar kennelijk tot tevreden­heid stemden.
Patiënten blij, dokters blij.
Want zonder dokter mocht het voorlopig niet.
Anders was het niet medisch.
Wat dat betreft waren de Oude Grieken beter af.
Zelfs hun grote filosoof Diogenes had niets op masturbatie tegen, integendeel, hij zag het principe liefst uitgebreid tot andere organen. Verlangend stelde hij zich voor dat hij om zijn honger te stillen maar over zijn buik hoefde te wrijven.
Inmiddels wrijven miljoenen vrouwen over hun eigen onderbuiken en vibreert zelfs hun mobieltje.
Als ziekte is hyste­rie al in 1952 door de Amerikaans psy­chiaters uit de handboeken geschrapt. Moderne vrouwen lijden niet meer aan hysterie.
Moderne vrouwen lijden aan anorexia nervosa. De wetenschap is niet meer te stuiten.

Uit : de Varagids

grjoep