Ombudsman

• Archief ik@nrc.nl, dagelijkse bijdragen van lezers


Mijn moeder (84), voormalig bestuurslid van het ziekenhuis waar ze een nieuwe heup zal krijgen, is daar als patiënt onzichtbaar want oud. Tien minuten voor haar operatie slaat eindelijk iemand acht op het dikke been waarover ze al een maand klaagt. ,,Niet mijn probleem'', zei de anesthesist. ,,Waarom krijgt u een nieuwe heup?'' vroeg de oncoloog. De orthopedisch chirurg was niet eens langs geweest: te druk. Uitkomst van dit alles: het dikke been is trombose, de operatie gaat niet door. ,,Naar huis en veel bewegen'', is de boodschap. Mijn moeder verlaat, hompelend op haar twee krukken, het ziekenhuis.

Razend over zo'n gebrek aan visie op de héle patiënt, vraag ik naar het telefoonnummer van de patiëntenombudsman. Het antwoord: ,,Een patiënt met die naam hebben wij niet, mevrouw.''

Hieke Jippes

Waarvan akte
grjoep